Kör bir adamın
Sağır bir aşkı hıçkıran
Bir duble rakı yada bir koku
Onu çıldırtan ...
Öpüşlerin hazzımıydı
Bilmem ama onu hayata bağlayan ?
O mutluydu bu tanımlayamadığı
Farklı acıdan ...
Bazen yelken açardı fırtınalı ufuklara
Bazen ağlardı aşamadığı yalnızlıklara.
Bazen bakardı ardına ...
Ama kör olduğu gelmezdi aklına
Aklına aşkı gelirdi
Her hıçkırığa boğulduğunda
Ve bir kadeh , bir kadeh daha ...
Hiç yanmadı o aşkı yaşayamadığına.
Yandığı tek şey ...
Kör haliyle nasılda aşık olmuştu
SAĞIR BİR KADINA ...